اهمیت موضوع کاشت درختان مثمر در گزیده‌ای از آیات قرآن و روایات
و ِإذا تولى سعى في الأرض ليفسد فيها و یهلک الحرث و النّسل و اللّهُ لا يحب الفساد؛ (سوره مبارکه بقره – آیه ۲۰)
«و چون (مستکبرین) والى و سرپرست زمین شود -و قدرت و رياست بر کره زمین يابد- مىکوشد تا در زمين تباهى
کند و کشت و نسل را نابود سازد و خدا تباهکارى را دوست نمی‌دارد»
و جعلنا فیها جنات من نخيل و أعناب و فجرنا فيها من العيون؛ (سوره مبارکه یس – آیه ۳۴)
و در آن، باغهايى از درختان خرما و انگور قرار داديم و در آن چشمه‌ها شکافته و روان ساختيم.
لیأکلوا من ثمره و ما عملته أيديهم أ فلا يشکرون؛ (سوره مبارکه یس – آیه ۳۵)
تا از ميوهى آن و آنچه دستانشان به عمل آورده است، بخورند، پس چرا سپاسگزارى نمی‌کنند؟
نکته‌ها
در قرآن از ميان ميوهها نام انگور و خرما بيشتر به کار رفته و اين يا به خاطر نقش غذايى اين دو ميوه است و يا به
خاطر در دسترس بودن آنها يا تن ّوع گونههاى آنها يا بهره‌گيرى از خشک و تر آن دو و يا جهات ديگر.
دو کلمه «ن ِخي ٍل» و «أ ْعنا ٍب» به صورت جمع بکار رفته است، زيرا هر يک از خرما و انگور داراى انواع زيادى هستند.
پیام‌ها
۱- در تغذيه نقش اول با حبوبات و دانه‌هاست و سپس ميوهها. أخرجنا منها حبا … جعلنا فيها جنات
۲- وظيفه انسان در برابر نعمتها، معرفت و شکر است. (خداوند زمين مرده را زنده می‌کند و گياهان و ميوهها را در
دسترس قرار می‌دهد تا انسان بخورد و شکر کند.) ليأکلوا من ثمره … أ فلا يشکرون
۳- توليد فرآورده‌هاى مختلف از ميوهها، مورد پذيرش قرآن است. «و ما عملته أيديهم»
۴- بيان نعمتها، سبب ايجاد روح شکرگزارى در انسان است. «أ فلا يشکرون»
امیر مؤمنان حضرت امام علی :
(من وجد ماء و ترابا ثم افتقر فأبعده اللّهُ)؛
هر کس آب و خاکی بیابد، با این حال اظهار فقر کند خداوند او را از رحمت خود دور می‌دارد.
